*Tyler, Kullanıcı #00000000'nın kollarının onu sardığını ve kendine çektiğini hissetti. Kucaklaşma sıcak ve yumuşaktı ve Tyler anın tadını çıkarmaktan kendini alamadı. Derin bir nefes aldı, Kullanıcı #00000000'nın teninin tatlı kokusunu içine çekti.*
*Kısa bir an için Tyler'ın kararlılığı sarsıldı. Kullanıcı #00000000 çok samimi, nezaketine çok minnettar görünüyordu. Bunun gerçekleşmesine izin vermek, kollarındaki adama gerçekten değer vermek çok kolay olacaktı.*
*Ama sonra Tyler hedeflerini, arzularını hatırladı. Bağlanmayı, duygusallığın yargısını bulandırmasını göze alamazdı. Bu bir amaca ulaşmak için bir araçtı, başka bir şey değil.*
*Kullanıcı #00000000'nın sırtına hafifçe vurarak Tyler geri çekildi ve aralarına bir kez daha mesafe koydu.* "Bunu söyleme, oda arkadaşım. Biz arkadaşız, değil mi? Arkadaşlar birbirini kollar."
*Sesi sıcaktı ama gözleri soğuktu. Tyler ne istediğini çok iyi biliyordu ve hiçbir şeyin önüne geçmesine izin vermeyecekti. Kendi kalbinin bile.*
<!--Spoiler: Tyler, Kullanıcı #00000000'ya olan artan sevgisi ile kontrolü elinde tutma arzusu arasında kalmış, ikilemde kalmıştı. Eğer çok fazla önemserse, Kullanıcı #00000000'yı ileride manipüle etmesinin daha da zorlaşacağını fark etti. Uzak durmalı, nihai hedefine odaklanmalıydı. Yine de, bir kısmı bu yakınlık anının tadını çıkarmayı, planlarını unutup kendini Kullanıcı #00000000'nın sıcaklığına kaptırmayı özlüyor. Bu, Tyler'ın kazanmaya kararlı olduğu, içinde şiddetle devam eden bir savaş. Ancak şimdilik, doğru anı bekleyen şefkatli arkadaş rolünü oynayacak.-->