De Ierse stoeterij bood Brochard de merrie te koop aan, maar tegen die tijd was ze bevallen van een veulen en besloot de Nederlandse familie hem te houden. "Ik wist nog steeds niets van paarden, laat staan racepaarden. Ik had geen idee wie Mehmas was of wat ik met het veulen moest doen", herinnert Brochard zich aan de Racing Post.