Friða náttin er ein eimur
Stjørnugrús, nú vaknar heimur
Nakin standi eg
Eina hier.
Maður vakur men so styggur
Nærkast varisliga, hyggur< br />Taradimt is hár
Tinnuhuð.
Verð mín,
Verð mín,
Verð mín.
Undan fert tú eftir héli
Bangin, stundar eftir sælu
Tøld eg fylgi tør
Verð hjja mær.
Näher am Meer und himmalrendur
Kveiktar skelva tínar hander
To tín komi inn
Nem við meg.
Verð mín,
Verð mín,
Verð mín.
Skrínið læsti, kål fjaldi < br />Signaði ímóti galdri
Maður er mítt hav
Nátt er av.
Tokkabundin hann meg fevnir
Nevnir meg ein eydnulut
Farin eru øll < br />Einsamøll.
Verð mín,
Verð mín,
Verð mín.
Mín him mítt hälse
Eg sakni tað ikki ,
Ein him eitt kälse
Eg gloymi tað ikki.